Sultani
 

 

İndeks | İleri | Geri

  F O R U M

 

3-Kol çalışmaları önemli mi?
Bu konuya eğilen grup, kolların çok önemli olduğunu vurgulandı. Herşeyin başında bunların birey üzerinde ciddi etkisi vardı. Kollar insanı hayata hazırlıyorlardı. Kollektif çalışmayı öğretiyorlardı. Öğrenciye kendini ifade etme olanağı sağlıyorlardı. Ayrıca kollar bir özgürlük ortamıydılar. Sığınılan, insanın kendini rahat hissettiği yerlerdi. Bütün bunların yanında kol etkinlikleri öğrencinin dış dünya ile kaliteli ilişkiler kurmasına ve önemli kişilerle tanışmasına da yarıyordu. 

Kol çalışmalarının başarıları okul dışına da yansıdıkları için, bu olgu "Galatasaray" kavramına onurlu bir statü kazandırıyordu. Kültür kolları Galatasaraylılığın ortak potasıdır denilebilir. Bu bakımdan daha iyi örgütlenmiş, sistematiğini geliştirmiş, eski öğrencilerle bütünleşebilmeyi becermiş kol çalışmaları yepyeni bir Galatasaray sentezinin başlangıç noktası olabilirler. Ancak bir örgütlenme sorunu var. Hem kolların işleyişi bakımından (Örneğin zaman zaman süreklilik ciddi bir mesele oluyor.), hem kollarla eski öğrencilerin arasında var olabilecek köprüler bakımından, hem de eski


öğrencilerin kendi aralarında kenetlenmeleri bakımından. Acaba bu örgütlenme sorununa yanıt verebilecek bir sivil inisiyatif oluşturulabilir mi? Yurdumuzda ciddi boyutlu bir kültürel dönüşümün yaşandığı (ve bu gelişmenin kol çalışmalarını bile etkilediği ortamda) böyle bir girişim, giderek Türkiye'nin kültür yaşamı için önemli ve olumlu bir nitelik kazanmaz mı?

Grup sözcülerinin raporlarından sonra müdürümüz Gün Kut, bu raporlarda ifade edilen görüşler hakkında tamamlayıcı bilgiler verdi ve önemli gördüğü noktaları vurguladı.


SOHBET ODALARI

Forumun yeniliklerinden biri de buydu işte. Lisemizin kollarında çalışan genç arkadaşlarımızla eski öğrencilerin buluşması. Her kolun ayrı bir odası vardı. Toplantının katılımcıları (ilgilerine göre) o odalara dağılarak kardeşlerimizle sohbet ettiler. Hem gençler kendilerini ve çalışmalarını tanıtıp gereksinimlerini duyurdular. Hem de abla ve ağabeyleri onlara önerilerde bulundular. Böylece şimdiki öğrencilerle eski öğrenciler arasında işlevsel köprüler kuruldu. 11 tane sohbet odası vardı.